Kütahya Valisi Musa Işın’ın şahsında aslında tüm Kütahya’yı yakından ilgilendiren bir yazı olması nedeni ile başlığı valinin dikkatine şeklinde yazdım. Evet, konu valiyi yakından ilgilendiriyor ama iş sadece onunla da bitmiyor. Buyurun konumuza gelelim…
Bazı başarı hikâyeleri vardır ki, sadece ait olduğu yeri değil, tüm ülkeyi ilgilendirir. İşte Yozgat’ın Kadışehri ilçesine bağlı Kabalı Köyü’nde 2009 yılında başlatılan kırsal kalkınma projesi, bu anlamda Türkiye’ye örnek olabilecek ölçekte bir başarıdır. Daha da önemlisi, bu model Kütahya ve ilçeleri için gecikmeden uygulanması gereken bir kalkınma reçetesidir.
Kabalı’da her şey bir hayalle başladı. Önce “bizden bir şey olmaz” denildi. Sonra bir muhtar, bir kaymakam ve toprağına inanan bir grup köylü el ele verdi. 850 parselin sınırları kaldırıldı. Arpa ve buğdaydan yüksek gelir sağlanamayan tarlalar birleştirildi. 5 bin 640 dönümde elma, şeftali ve kiraz ağaçlarıyla dolu bir meyve bahçesi kuruldu.
Bahçe, 25 yıllığına bir şirkete kiralandı. Toprağın sahibi olan köylü, artık sadece kira geliriyle değil, aynı zamanda sigortalı bir iş sahibi olarak hayatını kazanmaya başladı.
Bugün orada çalışan en az 70 kadrolu işçi ve hasat döneminde 900’e ulaşan mevsimlik işçi var. Bu bahçede ter döken kadınlar ev eşyalarını yeniledi, kendi ekonomik bağımsızlıklarını kazandı. Öğrenciler harçlık biriktirdi, aileler yeniden köylerine döndü. Kabalı'nın nüfusu düşerken yeniden yükselişe geçti. İşsizlik tarihe karıştı. O köyde artık “benim çocuğum burada ne iş yapacak” sorusu sorulmuyor. Çünkü cevap bahçenin içinde yeşeriyor. Köy muhtarı ne diyor biliyor musunuz?
“Köyümüzde işsizlik diye bir şey yok artık. Villa tipi evler yapılmaya başlandı, refah seviyemiz yükseldi.”
Bu sadece bir meyve bahçesi değil, kırsalda umut bahçesidir. Şimdi gelelim esas soruya:
Bu model neden Kütahya’da uygulanmasın?
Domaniç’in, Altıntaş’ın, Aslanapa’nın, Gediz’in, Simav’ın verimli ovaları; Tavşanlı’nın, Emet’in, Hisarcık’ın, Dumlupınar’ın, Şaphane’nin, Pazarlar’ın işlenmeyi bekleyen toprakları neden ikinci bir Kabalı olmasın?
Tarım arazilerimizin çoğu küçük ve verimsiz parsellerden oluşuyor. Gençler köyünü terk ediyor, şehirde işsizliğe, umutsuzluğa karışıyor. Oysa çözüm gözümüzün önünde: Toprak birleşirse, emek birleşirse, üretim berekete dönüşür.
Devlet destek verir, yerel yönetim önderlik eder, özel sektör taşın altına elini koyar, köylü de geleceğine sahip çıkarsa Kütahya'nın kaderi değişir. Kırsal kalkınma masallarda kalmaz, gerçek olur.
Bugün Kütahya’da bir tarım devrimine ihtiyaç var. Kabalı modeli, bu devrimin en net, en uygulanabilir formülüdür. Sadece bir köy değil, bir şehir değişebilir. Yeter ki inanalım, birleşelim ve başlayalım.
Çünkü umut bazen bir ağacın kökünde değil, köylünün yüreğinde filizlenir ve bir bahçeyle başlayan dönüşüm, bir memleketin kaderini yeşertebilir.
Kütahya Valisi Musa Işın başta olmak üzere tüm yetkilileri bu önerime sahip çıkmaya davet ediyorum. Tarımsal ve kırsal kalkınmayı desteklemek, memlekete bir çivi çakmak istiyorsanız bu projeyi masaya yatırın. Belediye Kütahyaspor’a verdiğiniz ancak maalesef boşa giden desteğin onda birini bu projeye verin yeter…
Sevgiyle kalın…
GÜZEL CÜMLELER
Emeğin girmediği toprağa, bereket uğramaz. M.Y.
