Bir yolculuk için hazırlık yapma zamanı ama bu sefer yalnız kalıyoruz, Yolun başında kendimizi değiştirmek için yürümeye başlıyoruz. Hiç bilmediğimiz bir evrenin içinde kendimizi şekillendiriyoruz. Bu sefer farklı insanların gözünden olayları inceliyoruz. Konuşmak yazmaktan daha iyi etki bırakır.
Gerçek insanların hikayelerini anlatmak istiyorum: Toplumda üzerinde hiç durmadığımız eğitim sorunu ve konuşulmayan problemleri ele alıyorum. Sizlere farklı bir konuyu anlatmak istiyorum. Toplumda göz ardı edilen iletişim konusunu ifade etmek istiyorum. Neden bu haldeyiz? İnsanlık nereye gidiyor değil, toplum bu hale nasıl geldi. Eski dönemlere baktığımızda büyüklerimiz hep söyler okuma oranı arttı. Gençler bu problemi fark ettin mi? Ama kimse toplumun sorunlarını görmek istemiyor. Bugün bir amca ile ayaküstü sohbet ediyoruz. Amca’nın gözünden derdini dinleyelim; Kendi başına hayat mücadelesi veren amca, öksüz bir çocuğa iş arıyor. Kendi derdini unutmuş. Bir komşusu için dertlenmiş ne cv biliyor ne de çocuğun okuduğu bölümü bana sorular sormaya başlıyor. Amca, siz neden ona iş arıyorsunuz?
Amca: “Cahil biraz kızımız” diyor. Uzun süre amcanın yüzüne ilişen çizgilere bir sefer de söylediğim hiçbir şeyi anlamıyor ama ne istediğini biliyor.
Şaşkınlık ile amcanın cümlesinden tereddüt ediyorum. Bana soru sorarken ben biraz geç anlarım kusura bakma diyor. Kendisinin iletişim problemi olduğunu ifade etmekten hiç çekinmiyor. Toplumun en büyük sorunu iletişim olduğunu göz ardı etmeyin. Eskiden insanlar okumaz ama merak ederlermiş. İmkanlar kötü olsa da okumak çok önemli olduğu bilirlermiş. Yazdığım hikâyeleri kimi zaman bir maden işçisi gibi çalışarak yazıyorum.Bir hikâye yazıyorum şuan, o hikâyeyi tamamlamak için çeşitli kitaplar, dokümanlar biriktirdim. Okumadan yazmak mümkün değil. Emek vermeden yemek olamaz. Bedava peynir sadece fare kapanlarında bulunur.
Toplumun kanayan yarası gün yüzüne çıkıyor. Okumayan toplum iletişim kuramadığının farkında değil. Oxford Üniversitesi Reuters Enstitüsü geçen hafta "2024 Dijital Haber Raporu"nu yayımladı. Rapora göre dünyada haber okumayan, dinlemeyen ve izlemeyenlerin sayısı arttığı ortaya çıktı. Bu oran 2017'de yüzde 29'du. Raporda vurgulanan bir diğer nokta da, haberden kaçınma düzeyinin rekor derecede yüksek seviyeye ulaşması. Bu yılki rapor için YouGov Araştırma Şirketi 47 ülkede 94 bin 943 yetişkinle görüştü. Görüşmeler, dünya çapında milyarlarca kişinin ulusal ve bölgesel seçimler için sandık başına gittiği bir dönemde yapıldı. (BBC Türkçe) Eskiye göre daha az haber okunduğu kesin. Daha fazla eğlenceye bakıyorlar. Ayrıca sosyal medya da bunu engelliyor. Bir film karesinden sahne ile anlatalım derdimizi, belki de bu filmi ilk kez duydunuz ya da benim gibi birkaç kez izlediniz.
Kitap okuyor musunuz Bay Anderson?
Okumuyorum, eksikliğini de hissetmiyorum.
-Ama biz hissediyoruz.
Ölü Ozanlar Derneği
“YAZMAK VE OKUMAK SABIR İŞİDİR. ÖNEMLİ OLAN BU YOLDAKİ ÇABADIR.”